Hidden (2015)

Reżyseria: Matt Duffer, Ross Duffer.

Scenariusz: Matt Duffer, Ross Duffer.

Produkcja: USA.

Czas trwania filmu: 1 godzina 24 minuty.

Opis Filmu: Ray, jego żona Clarie  i córeczka Zoe od ponad trzystu dni ukrywają się w podziemnym schronie. Żyją w ciągłym strachu przed tym co czai się na powierzchni ziemi. Niecały rok wcześniej wybuchła epidemia wirusa, która sprawiła, że ludzie zamienili się w łaknące krwi bestie. Gdy zapasy, żywności się kończą rodzina postanawia wyjść na zewnątrz by znaleźć pokarm. Niestety nazywani przez Zoe ,,wydychacze'' namierzają rodzinę i próbują sforsować ich bunkier.

Moja Opinia: Matt Duffer wraz z bratem Rossem są początkującymi reżyserami, którzy na swoim koncie nie mają żadnego filmu pełnometrażowego. Jednak w 2011 roku napisali scenariusz do ,,Hidden'', który stał się celem łowów przez hollywoodzkie studia. Wygrał Warner, który zrobił z braci reżyserów by trzy lata później wydać film na DVD. Dziwi mnie ten fakt, gdyż horror ten jest jedną z lepszych produkcji w świecie grozy na tle ostatnich lat, a krytycy i opinia publiczna ochoczo zachwala ten obraz.

Niewątpliwym plusem filmu jest scenariusz, który mimo zapożyczeń od innych filmów przedstawia coś zupełnie nowego i świeżego, co w świecie grozy jest bardzo pożądane. Nic dziwnego, że wytwórnie filmowe tak zawzięcie o niego walczyły.

Bracia Duffer idealnie oddali tajemniczość filmu. Postawili na to by nie dawać widzowi wszystkiego na talerzu. Przez większość czasu, żyjemy tylko wiadomością o tym, że trzyosobowa rodzina żyje w strachu przed czymś co czyha na nich na zewnątrz. Wraz z rozwojem akcji jednak powoli odkrywamy co tak naprawdę zmusiło rodzinę do ucieczki pod ziemie.
Tam wtłaczamy się w ciemne, klaustrofobiczne pomieszczenia, które bardzo dobrze działają na wyobraźnię, a nawet głupi szczur wyjadający ich resztki zapasów potrafi wzbudzić niepokój.

Jak na horror przystało nagromadzonych jest kilka jump scenek, lecz reżyserom bardziej zależało na tym by głównym sposobem lęku była fabuła.

Pierwsza połowa filmu przez dłuższy czas odbywa się w bunkrze, gdzie rodzina mimo zagrożenia stara się normalnie funkcjonować. Spędzają czas na nauce ich córki Zoe, a także zabawie. Dzielą zapasy, które z dnia na dzień się pomniejszają, a wodę czerpią z pompy, która notorycznie ulega awarii. Niektórych ten sposób przedstawiania historii może przynudzać, lecz mnie bardzo ciekawił.

W drugiej połowie filmu, w momencie kiedy rodzina brakiem pożywienia zmuszona jest wyjść na zewnątrz akcja się zagęszcza. Zabawka Zoe zdradza ich lokalizację i w tym momencie dowiadujemy się kim są nazywani przez dziewczynkę ,,wydychacze'', którzy próbują sforsować bunkier. Akcja nabiera tępa i widz nie będzie miał powodów do narzekań, gdyż dużo się dzieje. Nie chcę zdradzać za dużo, gdyż jestem zdania by lepiej samemu się o tym przekonać.

Bardzo dobrze zostało dobrane aktorstwo. Aleksander Skarsgard znany z takich filmów jak ,,Tarzan'' idealnie wcielił się w rolę zatroskanego ojca. Na szczególne zasługi również zasługuje rola małej Zoe czyli Emily Alyn Lind, która idealnie wcieliła się w swoją rolę.

Kończąc mogę stwierdzić, że film ,,Hidden'' jest jedną z lepszych propozycji ostatnich lat. Dufferowie pokazali, że potrafią  zbudować atmosferę grozy nie strasząc wygenerowanymi potworami czy wylewającą się na wszystkie strony krwią. Grozę tu budują przede wszystkim tajemniczość i rosnące zagrożenie.
Pierwszy w ich dorobku film jest więc inteligentnym i zaskakującym horrorem, który z całą pewnością mogę wam polecić.

Moja Ocena:
Straszność: 7
Scenariusz: 9
Efekty Specjalne: 8
Aktorstwo: 10
Zakończenie: 9

Razem: 43/50

Podzielcie się swoimi odniesieniami 

13 grzechów (2014)

Reżyseria: Daniel Stamm.

Scenariusz: David Birke, Daniel Stamm.

Produkcja: USA.

Budżet: 4 000 000 $.

Czas trwania filmu: 1 godzina 33 minuty.

Film do obejrzenia pod poniższym linkiem:

https://vod.plus/pl/filmy/13-grzechow-155084?cid=SXJF0Oil

Opis Filmu: Eliot Brindle jest niedoszłym ojcem, który z niecierpliwością wyczekuje narodzin swojego dziecka. Jego świat wali się w gruzach w momencie kiedy traci pracę i dowiaduje się,że prawdopodobnie będzie musiał się wraz z narzeczoną zająć jej niepełnosprawnym ojcem. Wkrótce do mężczyzny dzwoni tajemniczy człowiek, który informuje go, że za wykonanie 13 zadań dostanie ponad 6 mln dolarów. Mężczyzna przyjmuje ofertę a jego zdania stają się coraz gorsze i brutalne.

Moja Opinia: Daniel Stamm ma na swoim koncie kilka pełnometrażowych filmów takich jak ..Ostatni Egzorcyzm''. Choć doświadczenie ma znikome, to stworzył obraz do którego pewnie jeszcze nie raz powrócę. ,, 13 grzechów '' jest remakiem tajlandzkiego horroru z 2006 roku, którego nie oglądałem, gdyż nie przepadam za azjatyckim kinem grozy.

Gatunkowo bliżej mu do thrillera niż horroru, ale posiada w sobie dużo elementów, które go do tego gatunku klasyfikują.
Niewątpliwym plusem filmu jest bardzo dobrze  napisany scenariusz.  Wykorzystuje on motywy z innych filmów takich jak ,, Telefon '' czy ,, Piła ''. Najbliżej mu jednak do tego drugiego biorąc pod uwagę koncept i stylistykę.
Poznajemy Eliota, którego sytuacja finansowa po zwolnieniu z pracy wygląda tragicznie. Oczekuje ze swoją dziewczyną dziecka i posiada wiele długów. Wszystko zmienia się gdy dzwoni do niego tajemniczy mężczyzna proponując dużą sumę pieniędzy za wykonanie 13 zadań. Jeśli przejdzie je wszystkie dostanie ponad 6 mln dolarów, lecz jeśli przegra pójdzie do więzienia. Eliot staje się marionetką w rękach tajemniczego mężczyzny, który zna każdy jego krok, wszystko słyszy i co najważniejsze potrafi zatuszować wszelkie dowody zbrodni, których Eliot dokonuje.

Głównym zamysłem reżysera było pokazanie do czego zdolny jest człowiek kierowany trudną sytuacją finansową i chęcią zarobienia pieniędzy. Jednak Eliot po pewnym czasie nie kieruje się tymi motywami. Nie chce pieniędzy a pragnie tylko ukończyć wszystkie zadania by nie pójść do więzienia i żyć normalnie dla swojej rodziny.

Akcja filmu rozgrywa się dość szybko przez co widz nawet na chwilę się nie nudzi. Nie znajdziemy w tym obrazie żadnych jump scenek, lecz bardzo dobrze wykreowane sceny gore. Są one jednak bardzo dobrze wyważone by nie zniesmaczyć widza. Pojawia się tu również bardzo fajna scena w której to grupa motocyklistów nadziewa się na rozciągniętą przez ulicę metalową linkę. Spore wrażenie robi właśnie ta scena kiedy Eliot stoi  pośrodku tej rzezi, brodząc we krwi obciętych kończyn.

Klimat rozbudowany jest tak, aby każde zadanie, które wykonuje mężczyzna trzymały nas w napięciu do ostatniej minuty. Stamm udowodnił, że nie potrzeba wielkiego budżetu na to by stworzyć odpowiednią atmosferę oraz klimat.

Jeśli chodzi o aktorstwo nie ma się do niczego przyczepić. Mark Webber idealnie wcielił się w rolę Eliota . Reszta aktorów również wypadła bardzo dobrze.

Kończąc ,, 13 grzechów '' jest lekkim horrorem, który dla relaksu można obejrzeć. Nie brzydzi, nie straszy, jest filmem, który pomimo braków naczelnych cech kina grozy potrafi nie zanudzić Serdecznie polecam!

Moja Ocena:
Straszność: 4
Scenariusz: 9
Efekty Specjalne: 8
Aktorstwo: 7
Zakończenie: 7

Razem: 35/50

Podzielcie się swoimi odniesieniami 

Jaskinia / La Cueva (2014)

Reżyseria: Alfredo Montero.

Scenariusz: Alfredo Montero, Javier Gullon.

Produkcja: Hiszpania.

Czas trwania filmu: 1 godzina 20 minut.

Opis Filmu: Pięcioro przyjaciół spędza wakacje na malowniczej wyspie Formentera. Niespodziewanie odkrywają tajemniczą jaskinię, do której postanawiają wejść. Posiadając kamerę, latarki i butelkę wody zagłębiają się w coraz to dalsze rejony. Wkrótce odkrywają, że zabłądzili i nie potrafią znaleźć drogi powrotnej. Ich szansą na przeżycie jest w ramach losowania zjedzenie przegranej osoby.

Moja Opinia: Alfredo Montero nie ma w swoim dorobku żadnego filmu. Jest początkującym reżyserem, który na pierwsze skrzypce obrał sobie jeden z trudniejszych gatunków filmowych jakim jest horror. W mojej opinii wyszedł mu on całkiem przyzwoicie.
,,Jaskinia'' jest podręcznikowym survival horrorem to też głównym obiektem walki człowieka jest natura, a dokładniej jaskinia, z której bardzo ciężko znaleźć drogę powrotną. Montero postanowił również wykorzystać modę na kręcenie filmów z ręki, przez co widzimy obraz oczami pięciorga przyjaciół, którzy to nie rozstają się z kamerą nawet na krok.

Można powiedzieć, że motyw jaskiń był już wiele razy użyty w horrorach, ale w filmach takich jak ,,Zejście'' czy ,,Jaskinia'' z 2005 roku straszyły potwory, które się tam skrywały. Tu jest zupełnie inaczej. Alfredo postanowił poruszyć bardzo ważną kwestię jaką jest głupota ludzka. Stworzył film, który ma być przestrogą dla ludzi, którzy wybierają się w niezbadane wcześniej tereny, nie mając przy sobie praktycznie nic.
Klimat budują tu przede wszystkim ciasne, klaustrofobiczne przejścia przez, które bardzo ciężko przejść. Śmiałkowie zmagają się z bardzo wysoką temperaturą jaka tam panuje i bardzo szybko się odwadniają. Zmuszeni są pić własny mocz, gdyż nie mają dostępu do wody.
Montero pokazuje jak skrajne wypadki potrafią wpłynąć na psychikę człowieka, i do czego jest on zdolny by przeżyć.
Pojawia się również wątek kannibalistyczny w którym to ogarnięci głodem przyjaciele robią losowanie polegające na losowaniu różnej długości sznurków. Osoba, która wylosuje najmniejszy musi się zgodzić na własną śmierć aby reszta mogła się nim pożywić. Ich pragnienie zmusza ich do zabójstwa. Nagromadzone jednak sceny gore nie są mocno brutalne i nie powodują mdłości. Prędzej może je wywołać odbyt, który jeden z przyjaciół śmiało w całej okazałości pokazuje do kamery.

W ,,Jaskini'' wkomponowanych zostało również kilka jump scenek, które w zależności od widza potrafią nieźle przestraszyć. Są one jednak łatwo do przewidzenia.

Plusem jest również bardzo dobrze obrane miejsce gdzie rozgrywa się akcja. Widzimy piękne krajobrazy oraz piękną jaskinię w której cała akcja się toczy.

Jeśli chodzi o aktorstwo nie ma się do niczego przyczepić. Aktorzy wypadli realistycznie w swoich rolach i co najważniejsze umieli oni pokazać jak taka sytuacja może wpłynąć na przyjaźń.

Kończąc mogę stwierdzić, że z całą pewnością mogę wam ten film polecić. Nie sugerujcie się zbyt niską oceną na filmwebie, gdyż w mojej opinii film został pokrzywdzony i nie zasługuje na ocenę 5,2. Jak na pierwszy pełnometrażowy film Alfredo Montero całkiem nieźle się spisał. Pokazał, że posiadając niewielkie pieniądze można stworzyć ciekawy i wciągający film, przy którym nie idzie się nudzić. Polecam!

Moja Ocena:
Straszność: 8
Scenariusz: 7
Efekty Specjalne: 6
Aktorstwo: 9
Zakończenie: 7

Razem: 37/50

Podzielcie się swoimi odniesieniami 

Incarnate (2016)

Reżyseria: Brad Peyton.

Scenariusz: Ronnie Christensen.

Produkcja: USA.

Budżet: 5 000 000 $.

Czas trwania filmu: 1 godzina 31 minut.

Opis Filmu: Młody chłopiec Cameron zostaje opętany przez nieznane nikomu siły. Zdesperowana matka prosi o pomoc egzorcystę Dr. Ember, który stosuje nowatorską metodę wyciągania ducha z ciała. Polega ona na wchodzenie w umysł osoby opętanej i próbowanie ją pokierować tak by wyszła ze stanu opętania. Dla Dr. Ember jednak będzie to coś więcej niż egzorcyzm, gdyż demon który opętał ciało chłopca w przeszłości zabił jego rodzinę.

Moja Opinia: Brad Peyton ma na swoim koncie bardzo udany i wysoko zarobkowy film, który mogliśmy podziwiać w zeszłym roku o tytule ,,San Andreas''. Doświadczenia w reżyserowaniu horrorów nie ma, ale postanowił podjąć się tematyki filmu, która jest bardzo ciężka do przedstawienia. Chodzi oczywiście o egzorcyzmy. Filmów o tej tematyce powstało mnóstwo, ale większość z nich jest nie warta nawet wzmianki. Tematyka ta jest bardzo trudna do przedstawienia, a reżyserzy często biorąc się za nią muszą się liczyć z masą krytyki. Incarnate jednak daleko do ideału.

Zacznę może od scenariusza, gdyż posiada on wiele braków. Dialogi są niejasne i nieraz pozbawione logiki. Do końca filmu nie jest jasne skąd tak naprawdę się wziął demon, który zaatakował ciało chłopca.
Jeśli chodzi o fabułę filmu to jest ona już bardzo mocno zużyta na tle ostatnich kilkunastu lat. Peyton posunął się jednak krok do przodu i przedstawia nową metodę egzorcyzmowania. Polega ona na wnikaniu przez Dr. Ember w podświadomość osoby opętanej. Jest to dobre posunięcie lecz nie do końca wyszlifowane.
Przeszkadzało mi również udźwiękowienie filmu. Jak na horror w tym filmie ścieżka dźwiękowa jest tak znikoma, że prawie jej nie ma. Pojawia się tylko czasem w sytuacjach zagrożenia.
Irytujące było dla mnie podejście matki do swojego syna. Przez większość czasu miałem wrażenie, że jego los jest jest obojętny. Nie przejmowała się jego stanem i było jej obojętne co się z nim stanie.
Charakteryzacja opętanego Camerona, również nie należy do najlepszych. Zmianie ulegają jedynie jego oczy, które zmieniają barwę na czarny.  Przez to jego postać nie wzbudza jakichkolwiek emocji.

Plusem filmu jest natomiast bardzo dobrze budowany klimat. Peyton nie rzuca nas na głęboką wodę i nie straszy zbyt często. Nagromadzone jump scenki, choć już oklepane potrafią w sytuacjach zagrożenia nieźle przestraszyć.

Jeśli chodzi o aktorstwo to bez większych rewelacji. Na pochwałę zasługuje jedynie Aaron Echart, który wcielił się w rolę Dr. Ember. Reszta aktorów nie grzeszy zdolnościami aktorskimi.

Kończąc nie jest to film, który potrafi zaskoczyć. Ma wiele braków i niedoskonałości. Jest to z całą pewnością film, który nie wzbudzi w widzu większych emocji i nie spowoduje tego, że powróci do niego za jakiś czas.

Moja Ocena:
Straszność: 6
Scenariusz: 5
Efekty Specjalne: 6
Aktorstwo: 6
Zakończenie: 6

Razem: 29/50

Podzielcie się swoimi odniesieniami 

Najlepsze horrory 2016 roku (Podsumowanie)

1.Autopsja Jane Doe

Koroner Tommy Tilden dostaje zlecenie zrobienia sekcji młodej dziewczyny nazwanej przez policję Jane Doe. Ciało kobiety zostało znalezione w piwnicy domu, którego właściciele zostali brutalnie zamordowani. Z uwagi na pośpiech policji w zidentyfikowaniu dziewczyny Tommy wraz z synem Austinem przystępują do sekcji. Mężczyźni odkrywają, że kobieta była bardzo brutalnie torturowana, a jej narządy wewnętrzne mają dziwne blizny. Wkrótce w kostnicy zaczynają pojawiać się rzeczy, których nie da się w racjonalny sposób wytłumaczyć. Tilden wraz z synem za wszelką cenę będą próbowali się wydostać z budynku, w którym znajduje się rządna zemsty Jane.

2. Obecność 2

Edd i Lorraine są parą demonologów, którzy tym razem zostali wezwani na pomoc rodzinie Hodgson, która zmaga się z działaniem nadprzyrodzonej  siły demona. Janet córka Peggy stała się głównym celem ataków bytu, który za wszelką cenę pragnie doprowadzić do tego by wszyscy myśleli, że dziewczyna nie jest opętana a ma problemy psychiczne.

3. Nie oddychaj

Grupa nastolatków włamuje się do domu niewidomego mężczyzny, byłego weterana wojennego. Dla młodych bandytów ślepota mężczyzny wydaje się ułatwieniem w zrealizowaniu kradzieży. Jednak niewidomy męzczyzna szybko z ofiary staje się katem i za wszelką cene chce w brutaly sposób ukarać bandytów, którzy bezlitośnie postanowili go okraść. Rozpoczyna się walka na śmierć i życie.

4. Kiedy gasną światła

Rebecca w dzieciństwie widywała w swoim domu dziwną postać pojawiającą się kiedy zgaśnie światło. Wraz z opuszczeniem rodzinnego domu wszystkie jej wizje znikają. Lecz jej młodszy brat Martin mieszkający wraz z matką w opuszczonym przez Rebecce domu zaczyna dostrzegać to czego siostra miała okazję doświadczyć w dzieciństwie. Tajemnicza istota związana jest z matką rodzeństwa Sophie. Gdy działania zjawy przybierają na sile Rebecca wraz z matką postanawiaja raz na dobre pozbyć się przerażającej zjawy.

5. Sąsiad

John wraz z swoją dziewczyną Sarą mieszkają w ustronnym miejscu gdzie prowadzą przemyt narkotyków. Mężczyzna chce się uwolnić od brudnych interesów uciekając z narzeczoną do Meksyku. Ich plany psuje sąsiad Troy, którego Sarah często podgląda przez teleskop. Nie wiedząc, że mężczyzna porywa dla okupu bogatych ludzi dziewczyna nie spuszcza go z oczu. Gdy staje się świadkiem zbrodni dokonanej przez sąsiada znika. John nie zastając ukochanej w domu pierwsze kroki kieruje do Troya, gdzie zastaje swoją dziewczynę uwięzioną w klatce. Wkrótce rozegra się walka na śmierć i życie.

6. Fear, Inc

Jeff jest wielkim fanem kina grozy. Pewnego dnia wybiera się wraz z swoją dziewczyną do Domu Strachu, gdzie dostaje od tajemniczego mężczyzny wizytówkę firmy Fear Inc. Owa firma zajmuje się organizowaniem strasznych przedstawień na zamówienie. Gdy do Feffa przybywają znajomi z lat dzieciństwa, ten postanawia zadzwonić do owianej złą sławą firmy. Od tego czasu rozpocznie się walka na śmierć i życie, a mężczyzna będzie musiał stwierdzić co jest fikcją a co prawdą.

7. Ouija: Narodziny Zła

Los Angeles 1965 rok. Owdowiała matka dwójki dzieci zajmuje się odprawianiem seansów spirytystycznych. Choć oszukuje ludzi, uważa że w ten sposób daje im możliwość pożegnania się z ukochanymi. W celu urozmaicenia swojej pracy postanawia zakupić planszę ouija, przez którą jej najmłodsza córka Doris zaczyna kontaktować się z duchem podającym się za jej ojca. Wkrótce rodzina zmuszona będzie się zmierzyć z złym bytem, który bedzie dążył do zabicia całej rodziny.

8. The Monster

Kathy jest rozwodniczką, do której przyjeżdża córka Lizzy. Ponieważ kobieta jest alkoholiczką mąż odebrał jej prawa rodzicielskie i dziewczynka odwiedza mamę bardzo rzadko. Kathy nie radząc sobie z problemami traktuje swoją córką bardzo surowo przez co Lizzy jak najprędzej chce wrócić do taty. Gdy kobieta odwozi dziewczynkę do domu powoduje wypadek, w którym ich samochód staje się niezdatny do jazdy. Uwięzione na pustkowiu wzywają pomoc, lecz nie wiedzą, że nie są same. Owy las skrywa w sobie potwora, który czeka tylko na chwilę gdy obie opuszczą samochód.

9. Powiedz mi jak umrę

Anna jest studentką, która w ramach zarobku postanawia poddać się testowaniu nowego specyfiku. Ma  on umożliwić osobom, którzy go zażyją przeżywania dowolnych chwil z życia ponownie. W tym celu wraz z innymi śmiałkami wyrusza do ośrodka mieszczącego się w głębi lasu. Po zażyciu specyfiku żadne z nich nie może opuścić kliniki aż do momentu zakończenia eksperymentu. Po kilku godzinach uświadamiają sobie, że skutkiem ubocznym jest przeżywanie wydarzeń, które będą miały miejsce w przyszłości. Najgłębsze wizje przeżywa jednak Anna, która przewiduje pojawienie się w ośrodku tajemniczego człowieka, który rozpocznie krwawe polowanie na wszystkie osoby znajdujące się wewnątrz budynku.

10. Zanim się obudzę

Młode małżeństwo po śmierci ukochanego syna, postanawia adoptować dziecko. Jest nim ośmioletni chłopiec Cody. Jessie i Mark robią wszystko by stworzyć dla chłopca kochającą rodzinę. Uroczy i grzeczny chłopiec skrywa jednak mroczny sekret. Gdy zasypia jego sny okazują się rzeczywistością. Rodzinę zaczynają nawiedzać wyśnione przez Codiego demony, co powoduje, że ich życie zmienia się w koszmar.

Autopsja Jane Doe (2016)

Reżyseria: Andre Ovredal.

Scenariusz: Ian B. Goldberg, Richard Naing.

Produkcja: Wielka Brytania.

Czas trwania filmu: 1 godzina 26 minut.

Film do obejrzenia pod poniższym linkiem:

https://vod.plus/pl/filmy/autopsja-jane-doe-397243?cid=SXJF0Oil

Opis Filmu: Koroner Tommy Tilden dostaje zlecenie zrobienia sekcji młodej dziewczyny nazwanej przez policję Jane Doe. Ciało kobiety zostało znalezione w piwnicy domu, którego właściciele zostali brutalnie zamordowani. Z uwagi na pośpiech policji w zidentyfikowaniu dziewczyny Tommy wraz z synem Austinem przystępują do sekcji. Mężczyźni odkrywają, że kobieta była bardzo brutalnie torturowana, a jej narządy wewnętrzne mają dziwne blizny. Wkrótce w kostnicy zaczynają pojawiać się rzeczy, których nie da się w racjonalny sposób wytłumaczyć. Tilden wraz z synem za wszelką cenę będą próbowali się wydostać z budynku, w którym znajduje się rządna zemsty Jane.

Moja Opinia:Andre Ovredal jest mało doświadczonym w filmy reżyserem. Ma w swoim dorobku bardzo dobrze zrealizowany horror fantasy ,,Lowcę Trolli'', którego recenzję również znajdziecie na moim blogu. Z niecierpliwością czekałem na ten film, gdyż oglądając trailer wiedziałem, że będzie to film, który porusza historię, której prędzej nie mogliśmy podziwiać w innym filmie. Film miał swoją premierę w Torronto, gdzie został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków jak i opinię publiczną. Dużo osób okrzyknęło go najlepszym horrorem w 2016 roku i ja się z tym zgodzę.

Film w swojej stylistyce prezentuje dość krwawe gore, które opiera się głównie na krojeniu ciała przez koronerów. Autopsja Jane jest bardzo realistyczna przez co niektórych widzów może obrzydzić zaglądanie do wnętrzności młodej kobiety, czy oglądanie jej mózgu. Efektom specjalnym naprawdę nie można zarzucić realizmu. Oglądając film miałem wrażenie, że na stole leżą prawdziwe zwłoki. Zamysłem reżysera jednak nie było sprawienie widza o mdłości lecz pokazane jak wygląda praca koronerów i pokazanie jak wygląda sekcja zwłok od najmniejszych szczegółów. Ja osobiście uwielbiam filmy gore i mi klimat filmu bardzo przypadł do gustu.

Ważnym aspektem jest również tajemniczość filmu. Oglądając pierwszą połowę tak naprawdę nie wiemy co będzie głównym tematem filmu. Widzimy tylko zwłoki młodziutkiej Jane, która skrywa w sobie jakąś tajemnicę, którą z każdą minutą będziemy odkrywać coraz to bardziej. Zagłębiając się w sekcję koronerzy odkrywają między innymi, że dziewczyna ma połamane nadgarstki i nogi, a w jej ciele mężczyźni odnajdują dziwne blizny na narządach, oraz truciznę w żołądku. Dowiadują się dzięki temu, że Jane była bardzo brutalnie torturowana. Dużo bardziej ciekawe jednak okazują się symbole odnalezione na jej skórze od wewnątrz. Szukając informacji coraz bardziej idą w przekonanie, że dziewczyna padła ofiarą rytuału, oraz tego, że jest ona wiedźmą.
Wraz z tą wiadomością w kostnicy zaczynają mieć miejsce niewytłumaczalne zjawiska. Wszystkie zwłoki znajdujące się w budynku ożywają i stają się prześladowcami Tomma i Austina.

Ovredal w swoim filmie pokusił się o przedstawienie kilka jump scenek, które w mojej opinie potrafią nieźle przestraszyć. Nie ma ich za wiele i są generowane w dość długich odstępach czasowych. Jego głównym zamysłem było straszenie klimatem i samą historią dziewczyny, która przyprawia nas o gęsią skórkę. Reżyser tchnął w gatunek trochę świeżości lecz troszkę do ideału mi zabrakło. Przecież ghost story, zombie movies i czrownice są już oklepane od dawna. No ale ciekawe podejście do sekcji i pomysł na całość z całą pewnością czyni go jednym z najlepszych horrorów 2016 roku.

Jeśli chodzi o aktorstwo to według mnie lepiej być nie mogło. Brian Cox jako doświadczony aktor idealnie wcielił się w rolę Tomma Tildena. Ukazał jej najlepsze cechy i z zainteresowaniem śledziliśmy każde jego kroki. Na zasługi również zasługuje Emile Hirsch grający Austina czyli syna Tomma.

Kończąc ,,Autopsja Jane Doe'' w mojej opinii jest najlepszym horrorem w 2016 roku i niewątpliwie pokazał nam to czego nie mogliśmy podziwiać wcześniej w żadnym horrorze. Oprócz ciekawej fabuły, posiada bardzo dobrze zrealizowaną grę kamerą, która otwiera to Ovredalowi drzwi do kręcenia bardzo dobrych filmów.

Moja Ocena:
Straszność: 9
Scenariusz: 10
Efekty Specjalne: 10
Aktorstwo: 10
Zakończenie: 10

Razem: 49/50 

Podzielcie się swoimi odniesieniami